"Memleketim seni ne çok severmişim ben, kendimi insanımı ne az tanırmışım ben..Son zamanlarda yaşadığımız bu üzüntülü, sıkıntılı süreç kendimi daha da iyi tanımama, insanımı daha iyi anlamama, memleketimi daha çok sevmeme, gerçek kulluk ne, kula kulluk ne hepsini daha net görmeme sebep oldu. " Bu satırları iki hafta önce not almışım bloga. Sonra bu akşam öyle güzel bir çalışma dinledim ki.. Gözyaşlarıyla..Kaç kez bilmiyorum..
"Kendisinde buldu bulan..Müminin kalbinde olan iman nedir şimdi bildim"
Fazıl Say bestesiyle, Muhyiddin Abdal şiiri İNSAN İNSAN.
http://www.youtube.com/watch?v=Nn5yUN52EW8
İnsan İnsan
İnsan insan dedikleri
İnsan nedir şimdi bildim
Can can deyü söylerlerdi
Ben can nedir şimdi bildim
Kendisinde buldu bulan
Bulmadı taşrada kalan
Müminin kalbinde olan
İman nedir şimdi bildim
Bir kılı kırk yardıkları
Birin köprü kurdukları
Erenler gösterdikleri
Erkan nedir şimdi bildim
Sıfat ile zat olmuşum
Kadr ile berat olmuşum
Hak ile vuslat olmuşum
Mihman nedir şimdi bildim
Muhiddin der Hak kadir
Görünür herşeyde hazır
Ayan nedir pinhan nedir
Nişan nedir şimdi bildim